Zwycięzcy drabinki March Madness kobiet, przegrane, kolejne kroki

W 2024 roku w uniwersyteckiej koszykówce kobiet nie będzie rewanżu z mistrzostwami kraju, ale LSU vs. Iowa może być hitem turnieju Elite Eight. To znaczy, jeśli obaj w ogóle zajdą tak daleko.

Kim są zwyciężczynie i przegrane Turnieju Kobiet NCAA? Zaczynamy po stronie przegranych, a w 2023 roku dwa ostatnie zespoły pozostaną w grupie. Żaden z nich nie wybiera się do Cleveland. Tak naprawdę nikt nie może tam być.

W regionie Albany 2 są trzy drużyny, które wiele osób mogło dostać się do Final Four przed ujawnieniem drabinki: mistrz krajowy LSU, wicemistrz kraju Iowa i UCLA.

Kto pomyślał, że to dobry pomysł? Komisja selekcyjna NCAA zdecydowała się połączyć trio z numerem 4 w stanie Kansas.

Jak to ujęła analityk ESPN, Rebecca Lobo, Karolina Południowa zdobyła – i ma – coś, co nazywa „łatwą” drabinką regionalną, z najlepszym rozstawieniem w turnieju i Albany 1 na pierwszym miejscu. Iowa – rozstawiona z numerem 1 po raz pierwszy od 1992 roku – powinna mieć drugi najłatwiejszy zakręt w drabince, ale zamiast tego dostał trudniejszy.

Broniący tytułu mistrza turnieju Big Ten Hawkeyes, wicemistrz turnieju SEC LSU i półfinalista Pac-12 UCLA znaleźli się w pierwszej czwórce przedsezonowej ankiety Associated Press, a obecnie znajdują się w pierwszej ósemce. Oczywiście rankingi w ankietach to jedno, a miejsca w turniejach NCAA to drugie. Mimo to, to niesamowite widzieć ich wszystkich razem.

„Na początku pomyślałem: «Och, to naprawdę trudny odcinek»” – powiedział trener LSU Kim Mulkey o swojej pierwszej reakcji w drabince.

Następnie przedstawimy zwycięzców i przegranych w drabince dziewcząt oraz drogę przed niepokonaną Karoliną Południową oraz Kaitlin Clark i Iowa.

Zwycięzcy

Gamecox z Karoliny Południowej

Dwukrotny mistrz kraju South Carolina Albany 1 w regionie nr 1 2 Notre Dame, nr 3 w stanie Oregon i nr 4 w stanie Indiana. Irlandczycy są aktualnymi mistrzami turnieju ACC i grają dobrze, ale Gamecocks mają tę zaletę, że mierzyli się już z nimi w tym sezonie. Miało to miejsce w listopadzie w Paryżu – 29-punktowe zwycięstwo Gamecocka – i obie drużyny bardzo się rozwinęły.

Gamecocks byli tak dobrzy, że zostaliby „zwycięzcami” niezależnie od pojedynków w drabince. Trener Dan Staley musi być jednak zadowolony z drogi, jaka czeka jego zespół.

Środkowa Camila Cardoso opuści pierwszy mecz Karoliny Południowej przeciwko zwycięzcy Presbyterian-Sacred Heart po tym, jak została wyrzucona za walkę w finale turnieju SEC. Będzie to miało niewielki wpływ na tę grę. Ale Gamecocks z radością będą śledzić jej losy w starciu ze zwycięzcą meczu Karolina Północna-Michigan State 8-9.

Jeśli Gamecox awansuje do Sweet 16 – ostatni raz spadli w drugiej rundzie w 2013 roku – pozycja nr 3 Mogliby zmierzyć się z Indianą nr 4.

Jeśli dojdzie do pojedynku Elite Eight pomiędzy Karoliną Południową a Notre Dame, zobaczymy dwóch czołowych pierwszoroczniaków w postaci Milesia Fulvili z Gamecox i Irlandkę Hannah Hidalgo. Ale wewnętrzna obecność i głębia Karoliny Południowej powinny przenieść Gamecocks do Cleveland.

Liga Bluszczowa

W konferencji biorą udział dwie drużyny: mistrz Ivy Madness Princeton i wicemistrz Columbia. To już drugi raz, kiedy dwie drużyny Ivy stanęły na boisku (Awans Penn i Princeton w 2016 r.).

Zarówno Tygrysy, jak i Lions zakończyli rozgrywki ligowe 13: 1, a Columbia przyznała Princeton jedyną porażkę w lidze 67:65 25 lutego w Nowym Jorku.

Trojany USC

Program był numerem 1 od 1986 r., do niedzieli, kiedy to legenda trojanów pracowała w ostatnim roku Cheryl Miller. USC, czołowa drużyna w regionie Portland 3, miała przełomowy sezon dzięki gwiazdorowi pierwszego roku, Juju Watkinsowi. Ale jak Trojany udowodniły w finale turnieju Pac-12, kiedy Stanford skupił się na zamknięciu Watkinsa, USC to coś więcej niż tylko młoda supergwiazda.

Trojany czekały długo – od 1994 r. – aby ponownie dostać się do pierwszych rund turnieju NCAA, więc USC również jest podekscytowane.

Wygląda na to, że USC ma dobrą drogę do Elite Eight, gdzie epicka rozgrywka czeka Paige Buickers i rozstawiony z numerem 3 UConn – najbardziej utytułowany zespół w tym narożniku drabinki.

Longhorny z Teksasu

Mistrz turnieju Big 12 zajął pierwsze miejsce w rankingu od 2004 roku. Podobnie jak inny rozstawiony z numerem 1 Iowa, Longhorns nie zdobyli tytułu mistrza konferencji w sezonie zasadniczym, ale wygrali turniej ligowy.

Po stracie gwiazdora Rory'ego Harmona z powodu kontuzji kolana pod koniec grudnia Teksas musiał radzić sobie bez niego w grze Big 12. Dwukrotnie przegrali z Baylorem w stanie Kansas i mistrzem sezonu regularnego Oklahomą. W turnieju Big 12 drużyna Longhorns pokonała Kansas, K-State i Iowa State, a studentka pierwszego roku Madison Booker zdobyła tytuł MVP.

Teksas dwukrotnie dotarł do Elite Eight, odkąd Vic Schaefer objął stanowisko trenera w sezonie 2020–2021. Po finałach Wielkiej 12 powiedział, że jego zdaniem Longhorns udowodnili, że zasługują na rozstawienie nr 1. Grupa zgodziła się.

„Kiedy wygrywasz mistrzostwa w lidze, w której grasz według harmonogramu tych dzieciaków, nie wiem, co jeszcze możemy zrobić” – powiedział Schaefer. „Jestem naprawdę pewny tego zespołu. Oni nie zrobili nic poza pokazanie mi, że mogą tego dokonać.

UConn Huskies i Tennessee Lady tomy

Obie drużyny mogą wywołać zamieszanie w drabince. W tym sezonie UConn prowadził harmonogram na Wielkim Wschodzie. Motywacją dla Huskies może być potencjalna rewanż z Ohio State w Sweet 16, po tym jak Buckeyes pokonali UConn w tej rundzie w zeszłym roku.

Tennessee, Portland 4 Region nr. Rozstawiony z numerem 6, po porażce w ostatniej sekundzie z Karoliną Południową w półfinale SEC turnieju NCAA. Ale Lady Vols wiedzą, że mogą konkurować z każdym, ponieważ grają w Gamecocks.

Potencjalna droga Tennessee do Sweet 16, która obejmuje zwycięstwo w drugiej rundzie z trzecim stanem NC State, nie będzie łatwa. Ale Lady Blocki mają szansę.

przegrani

Hawkeye z Iowy

W zeszłym sezonie Stanford – zajmujący pierwsze miejsce w regionie Iowa – został wyeliminowany w drugiej rundzie przez Ole Miss. Rebelianci zostali pokonani przez Louisville, a następnie spadli do Iowa w Elite Eight.

Droga do Final Four w 2023 roku nie była dla Hawkeyes łatwa, ale z perspektywy czasu wydaje się łatwiejsza, biorąc pod uwagę, z czym mogą się zmierzyć w tym sezonie na stadionie Albany 2.

Potencjalne trudności zaczynają się w drugiej rundzie. Hawkeyes zmierzą się ze zwycięzcą Holy Cross-UD Martin, a następnie zmierzą się ze zwycięzcą meczu West Virginia-Princeton 8-9.

W zeszłym roku zdolność Gruzji do obrony stanu Iowa zapewniła Hawkeyes druzgocące zwycięstwo w drugiej rundzie. Podobnie mogłoby być, gdyby zmierzyli się z Wirginią Zachodnią, która jest liderem Wielkiej Dwunastki w przechwytach. Przeciwko Princeton stan Iowa zmierzy się z programem, który dwa lata temu zdenerwował Kentucky.

W przypadku rozstawienia Iowa rozegra swoje trzecie spotkanie w tym sezonie przeciwko Kansas State; W listopadzie zespoły grały dwukrotnie, przy czym Wildcats zwyciężyli w pierwszym przypadku, a Hawkeyes w drugim. Środkowa Ayoka Lee zapewnia siłę drużynie ze stanu K, która zapewniła Teksasowi awans do półfinału Wielkiej Dwunastki.

Jeśli Iowa zakwalifikuje się do Elite Eight przeciwko nr 2 na UCLA lub nr 3 na LSU, jednym z największych problemów będzie to, jak Hawkeyes poradzą sobie z rozmiarem wnętrza obu drużyn.

Bruins na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles

Jeśli chodzi o lokalizację, Bruins nie mieliby nic przeciwko zamianie swoich rywali z Pac-12, Portland na 4 na Stanford lub Portland na 3 z USC. Nie udało się to jednak po porażce z UCLA Trojans w półfinale turnieju Pac-12. . Pac-12, jaki znamy w swoim ostatnim sezonie, po raz pierwszy w historii konferencji ma trzy drużyny w pierwszej dwójce. UCLA ma najtrudniejszą trasę ze wszystkich trzech.

Bruins zdobyli mistrzostwo AIAW w 1978 roku. Można jednak śmiało powiedzieć, że UCLA to najlepszy program dla kobiet w erze NCAA, która rozpoczęła się w 1982 r. i nie dostała się do Final Four. Duża szansa na wykorzystanie tego postępu w 2024 r. Nie wykluczamy ich, zwłaszcza w przypadku znakomitej klasy drugoklasistów, w której skład wchodzi liderka piątego roku Karisma Osborne i Lauren Betts o wzroście 6 stóp i 7 cm.

Jednak pozostanie w tym regionie jest trudne dla Bruins. Jeśli nasiona się utrzymają, będą musieli przedostać się przez dwa różne typy drużyn, LSU i Iowa. Czy UCLA może to zrobić? Tak, ale to prawdziwe wyzwanie.

Tygrysy LSU

Albany 2 pod nr. Obrońca tytułu trzeciego miejsca pasuje również do naszych przegranych w drabince. Jednak ich droga nie wygląda na tak trudną jak Iowa czy UCLA. Z trzech powodów: po pierwsze, dwukrotnie grali już z Karoliną Południową, najlepszą drużyną w kraju. Tigers przegrali sezon zasadniczy SEC i pojedynki z Gamecocks, ale w obu przypadkach dotrzymali im kroku. Po drugie, LSU zdobyło tytuł NCAA w zeszłym sezonie, pokonując Iowa w finale, więc Tygrysy powinny śmiało przystąpić do tego regionu. Po trzecie, Mulkey jest już czterokrotnym trenerem mistrzostw kraju. To jej pora roku.

Huragany w Miami

W zeszłym roku huragany były jedną z największych historii marca po stronie kobiet. NIE. 9. miejsce, nie ma ich. 8 Stan Oklahoma, nr. 1 Indiana i pokonali Villanovę nr 4 i awansowali do Elite Eight, gdzie przegrali z ewentualnym mistrzem kraju LSU.

Ale zeszłoroczny Mojo pojechał do Miami dopiero w 2024 roku. Hurricanes osiągnęli ogólny wynik 19-12, ale 8-10 w ACC. Zwycięstwa nad drużynami uczestniczącymi w turnieju NCAA NC State, Duke i North Carolina nie wystarczyły, aby zrównoważyć część strat Miami.